Obejrzyj ten film, zanim będzie za późno

Ten film powinna obejrzeć każda kobieta w tym kraju. I każdy mężczyzna, ale o tym za chwilę. Nie daj się Czytelniku zwieść opiniom, że Wojciech Smarzowski sadystycznie bierze przyjemność z pokazywania przemocy domowej. On robi coś znacznie ważniejszego. Ostrzega kobiety i notabene je pokrzepia.

Nie lekceważ sygnałów

Dom Dobry pokazuje, co dzieje się, gdy próbujemy zakłamywać rzeczywistość. Gdy serce, potrzeba bliskości, miłości i rozstania z samotnością przysłania nam symptomy tego, że nie powinniśmy brnąć w tę konkretną relację z kobietą/mężczyzną.

Robimy to i tak, bo samotność to potężny problem. Gdy możemy ją pokonać, gdy pojawia się choćby cień szansy, że z nią zerwiemy, logika się wyłącza. O, ktoś nas zauważył, wreszcie będziemy mogli pochwalić się zdjęciem z wakacji i jedzeniem muli na plaży z palmami, tak, jak nasi znajomi. Te wspaniałe, idealne pary.

Wyrzucamy więc z pamięci te uszczypliwości, kpiny, szydercę i poniżanie przed innymi, które nasz partner/partnerka zaczyna stosować. Drobne, niby takie „dla żartu”. Ale coraz częstsze. Wiercące dziurę w plecach, na które już później dostaniesz z kabla. Tak, jak bohaterka tego filmu.

Zaczynasz się więc dusić. Na początku tylko psychicznie. Później, już z workiem na głowie. Od niego. Plastikowym, tym z marketu.

A mężczyźni? Mogą trafić na złą kobietę. Taką, która zrobi sobie to, co bohaterka „Zaginionej Dziewczyny”. I kto mu uwierzy? Tak, jak Benowi Affleckowi – nikt.

Jeżeli ludzie mówią ci, że to nie jest partner/partnerka dla Ciebie – pomyśl. Zastanów się przez chwilę. Może jedną decyzją, ochronisz się przed Dobrym Domem.

Kobieto – nie jesteś przegrywem

Przemoc domowa jest codziennością. Dzieje się wokół nas. Czasem to bicie, czasem znęcanie psychiczne, czasem i jedno i drugie. Jedna reakcja, jedno zainteresowanie z Twojej strony, może zakończyć ten koszmar i kogoś uratować.

Smarzowski pokazuje, że nawet w beznadziejnej sytuacji, można wygrać z oprawcą!

Że są siostry zakonne, domy dla matek, grupy wsparcia, rodzina. Że mimo braku reakcji ze strony tych, powołanych do pomocy („gdzie jest druga część nagrania, w której pani prowokuje?”) zawsze jest nadzieja. 

Jednak przede wszystkim chce wbić do głowy to, że nie warto brnąc w coś, co nas niszczy. A jeżeli się tak już potoczyło, to zawsze jest nadzieja, że da się z tego wyjść. 

W tym filmie wspierają się i opowiadają o swoich traumach prawdziwe ofiary przemocy domowej. 

Ostrzegają i dają wsparcie innym. Ten film jest właśnie o tym, że kobieta i mężczyźni mają siłę, by pokonać oprawców i od nich odejść.

Poprawy nie będzie

Picie zaczyna się od kieliszka do obiadu i na luzik przy winku wieczorem. Hazard zaczyna się od kuponu za 5 zł z aplikacji telefonu. Przemoc domowa zaczyna się od kuksańców, szyderki, filmików i odbierania kawałków godności. A potem ewoluuje w systematyczne gnębienie i bicie.

„Przepraszam, Myszko”. „To był ostatni raz”. „Poniosło mnie”. I tak po każdym wymuszonym stosunku, przywaleniu jej głową o stół, uderzeniu jej w jego twarz. To się nie zmieni. Bo, jak mówił Marek Kotański w filmie „Najlepszy”, „z tego wychodzą kurrrwa mistrzowie świata”. Mówił o narkomanach, ale te słowa można dać także do bijących mężów i bijących żon. A mistrzów świata jest bardzo mało. 

Nie warto więc trwać w pogardzie i przemocy.

„Dom Dobry” szokuje, ale we współczesnym świecie właśnie tylko terapia szokowa może się przebić.

Ocena kinomana: 8/10

Tu znajdziesz pomoc - telefon zaufania: 800 12 00 02 – Niebieska Linia.

Niebieskalinia.info.