Formy te należą do zespołu Otwartej Galerii, składającej się z kilkudziesięciu obiektów, która w miejskiej tkance Elbląga stanowi integralną całość historyczną i urbanistyczną. Zespół ten jest jedynym w kraju (na taką skalę) dziedzictwem kulturowym i fenomenem upamiętniającym podjęty w latach 60-tych eksperyment realizacji utopii międzyklasowej oraz współpracy między artystami i klasą robotniczą.
W idei Biennale nie chodziło o ustawienie tradycyjnie pojętej rzeźby w plenerze, lecz o zagospodarowanie wybranej powierzchni zaprojektowanymi elementami i włączenie ich do elementów już istniejących, takich jak np. zielone skwery, parki miejskie, architektura, czy trasy uliczne. Formy należące do kategorii „parkowych”, funkcjonują bardziej indywidualnie, usytuowane w parkach miejskich i na zielonych skwerach, odcinają się na tle kompleksów zieleni, a siedzący na ławkach, bądź spacerujący w tym miejscu, mieszkańcy, są niejako prowokowani przez obiekty ustawione w parku, czy na skwerze, do baczniejszej ich obserwacji. Zmienia się ich percepcja w zależności od odległości, kąta widzenia, światła i pór roku. Niekiedy wyłaniają się znienacka z krzaków, czy zza drzew jako dziwne, metalowe stwory. Tym samym formy te tworzą swoistą galerię dzieł sztuki, w myśl hasła Gerarda Kwiatkowskiego, inicjatora Biennale: „dzieła sztuki wyjdą z ciasnych ram muzeów i sal wystawowych, staną się naszą codziennością, by kształtować i uwrażliwiać współczesnego człowieka”.
Na działania w tym roku, Centrum Sztuki Galeria EL otrzymało blisko 130 tys. zł.
Do konserwacji wybrano pięć form z kategorii “form parkowych”, umiejscowionych w parkach miejskich i na zielonych skwerach. Rzeźby te, powstały podczas I i II Biennale Form Przestrzennych w Elblągu:
Jan Ziemski – Plac Grunwaldzki
Jerzy Federowicz – Park Traugutta
Adam Marczyński – Park Kajki
Maciej Szańkowski – Zabytkowy park leśny Bażantarnia
Krystyn Zieliński – Ulica Giermków
-Agata Marcinkowska, specjalista do spraw promocji i komunikacji w Galeria El
Napisz komentarz
Komentarze