Badania archeologiczne pod Elblągiem - szukając cmentarzyska wikingów

Początki badań osady w Janowie Pomorskim sięgają pierwszej połowy lat 80. W 1981 roku elbląski archeolog, Marek Franciszek Jagodziński, odnalazł nad brzegiem jeziora Druzno, poszukiwane od stuleci emporium Truso. Analizy potwierdziły, że osadę zamieszkiwali głównie Skandynawowie, o czym świadczy charakterystyczna zabudowa oraz odkrywane artefakty.  Ponad 35 lat badań i 20 sezonów wykopaliskowych dostarczyło wyjątkowych zabytków identyfikowanych z rzemiosłem wikińskim.

W inwentarzu oprócz wyrobów charakterystycznych dla kultury materialnej mieszkańców Europy północnej, znalazły się importy z terenów Anglii, Nadrenii i Kalifatu Arabskiego. Styl życia mieszkańców osady mocno odbiegał od stereotypowego wyobrażenia o działalności skandynawskich wikingów. Mieszkańcy Truso zajmowali się wykwalifikowanym rzemiosłem i handlem. Biżuterię, narzędzia i przedmioty codziennego użytku odkryte podczas prac wykopaliskowych można na co dzień oglądać w Muzeum Archeologiczno-Historycznym na wystawie „Truso – legenda Bałtyku”. 

Aktualnie trwają prace nad zlokalizowaniem cmentarzyska związanego z osadą. Badania pochówków pozwoliłyby odpowiedzieć na szereg pytań dotyczących pochodzenia, tożsamości kulturowej, pozycji społecznej i obrządków pogrzebowych mieszkańców Truso. W oparciu o analizy materiałów źródłowych (m.in. relację Sigfrieda Ansgara z 1878 roku) i badania geofizyczne wytypowano prawdopodobne położenie cmentarzyska. Na terenie dziedzińca Pałacu w Janowie założono 9 wykopów sondażowych o wymiarach około 1,5 x 1m oraz, w centralnej części poszukiwań cmentarzyska, jeden duży wykop o wymiarach 6x6 m.

Badania wykopaliskowe potwierdziły odnotowaną przez Angera informację na temat plantowania terenu przed Pałacem. Podczas prowadzonych obecnie badań natrafiono na 5 warstw niwelacyjno-zasypiskowych. Niestety nie ma żadnych śladów cmentarzyska, o którym w kontekście wyrównywania terenu przed majątkiem Hansdorf, donosił niemiecki archeolog.  
Podczas wykopalisk odkryto także pozostałości zabudowań gospodarczych i spichlerzy z końca XIX i XX wieku, wskazujące na pierwotnie mniejszy zasięg placu przed Pałacem. W warstwach zasypiskowych odkryto również ceramikę z XIV-XV wieku, co potwierdza, że mógł tam mieścić się dwór obronny z końca XIV wieku.

Źródło: Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu